Dom mieszkalny jednorodzinny, wielopokoleniowy, na planie prostokąta, szeroko frontowy, pięcioosiowy, dwutraktowy z sienią na przestrzał, piętrowy, częściowo podpiwniczony, nakryty dachem dwuspadowym. Został wzniesiony w konstrukcji szachulcowej na kamiennym fundamencie,  ok. 1850 r. (po pożarze miasta w 1849 r.), w linii zabudowy północnej pierzei rynkowej, jako element zagrody małomiasteczkowej.
Kompozycja ścian z szachulca w obrębie kondygnacji jest trójpoziomowa, ściśle symetryczna, wzniesiona z zastosowaniem klasycznych miar i proporcji. Okna prostokątne, krzyżowe o równych podziałach, z kostką w krzyżu.
Budynek w latach 90. XX w. przeznaczono do rozbiórki. Został uratowany przed wyburzeniem, zachowany w całości.